บทบาท ของ นอร์แมน เบตส์

นอร์แมน เบตส์ เป็นฆาตกรต่อเนื่องโรคจิตที่ โรเบิร์ต บล็อก นักเขียนชาวอเมริกันผู้ประพันธ์นวนิยายเรื่องนี้แต่งขึ้น โดยได้รับแรงบันดาลใจมาจาก เอ็ด กีน ฆาตกรต่อเนื่องที่มีตัวตนจริงที่ก่อเหตุขึ้นในรัฐวิสคอนซินหลายครั้งในยุคทศวรรษที่ 50

นอร์แมน เบตส์ ในนวนิยายเป็นชายหนุ่มร่างอ้วน บุคลิกวิปริต ที่ซ่อนศพแม่ของตนเองไว้ในห้องเก็บของใต้ดิน โดยที่เขาเป็นคนสังหารแม่ด้วยตัวเอง โดยที่ไม่รู้สึกตัว

เมื่อถูกสร้างเป็นภาพยนตร์และออกฉายในปี ค.ศ. 1960 ผู้สร้างได้เปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ของนอร์แมนไปเป็นชายหนุ่มรูปบอบบาง อายุราว 30 ต้น ๆ ขี้อาย อยู่เป็นโสด ในคฤหาสน์ 2 ชั้นทรงแคลิฟอร์เนียโกธิคบนเนินเขาหลังโรงแรมของตนเอง โดยที่ดูภายนอกไม่ออกว่าเป็นโรคจิต

ตัวละครตัวนี้ถูกรับบทโดย แอนโทนี เพอร์กินส์ นักแสดงชาวอเมริกัน ที่เดิมจะถูกวางบทให้รับบทเป็น แซม ลูมิส แฟนหนุ่มของ แมเรียน เครน ตัวละครหญิงที่ตกเป็นเหยื่อฆาตกรรมของนอร์แมน

นอร์แมน ปรากฏตัวครั้งแรกในภาพยนตร์ในรูปแบบเงาดำที่หน้าประตูคฤหาสน์ (เมื่อภาพยนตร์ผ่านไปแล้วกว่าครึ่งเรื่อง) ระหว่างที่แมเรียนขับรถหลงทางมาขณะที่ฝนตก เธอกำลังหาที่พักและที่หลบฝน นอร์แมนถือร่มมาในมือ แต่ไม่ได้กาง แต่เขากางออกเมื่อรับแมเรียนเข้าไปในออฟฟิศ พร้อมกับพูดว่า "ขอโทษ ฝนตก ผมไม่ได้ยินเสียงแตร"

และเมื่อได้พูดคุยและขอตัวกลับไปยังคฤหาสน์แล้ว นอร์แมนได้หยิบวิกผมและเสื้อผ้าแม่มาสวม และถูก "แม่" ของตนเองเข้าครอบงำ โดยเขาสนทนาโต้ตอบระหว่างแม่กับตนเอง ซึ่งแมเรียนมองเห็นเป็นเงาตะคุ่มจากห้องพักและได้ยินเสียงผู้หญิงแก่ จึงเตือนด้วยความปรารถนาดี แต่นอร์แมนรู้สึกโกรธที่แมเรียนแนะนำให้ส่งแม่เข้าสถานดูแล ซึ่งนอร์แมนกล่าวเป็นเหมือนนัยว่า "บางครั้งแม่ก็คลุ้มคลั่งขึ้นมาบ้าง" ซึ่งต่อมานอร์แมนก็ได้สังหารแมเรียนขณะที่เธออาบน้ำในห้องน้ำ ด้วยการสวมวิกผมและเสื้อผ้าของแม่ พร้อมกับวิ่งกลับไปที่คฤหาสน์และวิ่งกลับมาด้วยสภาพของนอร์แมนคนเดิม โดยไม่รู้ตัวมาเลยว่าแท้จริงแล้วตนเองเป็นผู้สังหารแมเรียน แต่ได้กลบเกลื่อนด้วยการทิ้งหลักฐานทั้งหมดในบึงใกล้ ๆ โรงแรม

ต่อมา นอร์แมน ยังได้สังหาร อาร์โบเกส นักสืบเอกชนอีกรายที่บันไดคฤหาสน์ด้วยมีดทำครัว ซึ่งเป็นอุปกรณ์เดียวกับที่สังหารแมเรียน

ท้ายสุด เมื่อนอร์แมนถูกจับได้พร้อมกับเฉลยในตอนท้ายว่า แท้จริงแล้ว นางเบตส์คือศพที่ถูกนอร์แมนซ่อนไว้ในห้องใต้ดิน นอร์แมนถูกจิตแพทย์สัมภาษณ์ จิตแพทย์ได้วิเคราะห์ว่า นอร์แมนไม่ได้เป็นบุคคลลักเพศที่แต่งตัวเป็นแม่ แต่เป็นโรคจิตอย่างรุนแรง จิตใจของเขาว้าวุ่นสับสน นอร์แมนเป็นผลมาจากการเลี้ยงดูตามลำพังของแม่ที่เย็นชาและไม่ใส่เขา ซึ่งนอร์แมนได้สังหารแม่และชู้รักของแม่ด้วยยาพิษบนเตียงนอนโดยที่ไม่มีใครรู้ความจริง เมื่อทำไปแล้วเกิดรู้สึกกลัวความผิดขึ้นในใจ จึงสวมชุดแม่และพยายามคิดเลียนแบบแม่ นานวันเข้าก็สามารถโต้ตอบกันเองได้ เป็นบุคลิกหลากหลาย เมื่อพบกับแมเรียน ซึ่งเป็นผู้หญิงสวยและมีเสน่ห์ทางเพศ นอร์แมนเกิดชอบเธอเข้า ทำให้จิตใจความเป็นแม่เกิดอิจฉา เพราะทนไม่ได้ที่ลูกชายเพียงคนเดียวที่จะไปมีผู้หญิงคนอื่น และเป็น "แม่" นี่เองที่สังหารแมเรียน